Geheimhoudingsplicht notaris

De notaris heeft te maken met vertrouwelijke informatie van cliënten. Alle informatie die tussen notaris en cliënt wordt besproken dient geheim te blijven. Dit is wettelijk verplicht en is vastgelegd in de Notariswet. Maar in hoeverre spreekt men over geheimhoudingsplicht van de notaris?

Onder ambtsgeheim wordt de wettelijke verplichting van de notaris om alle vertrouwelijke informatie geheim te houden verstaan. De notaris heeft beroepsgeheim en geheimhoudingsplicht. Wat betreft informatie geldt alle informatie die de notaris in zijn of haar beroepsuitoefening heeft verkregen. Het maakt dan ook niet uit of er wel of geen akte is opgesteld, het gaat uiteindelijk om de informatie die de notaris te weten is gekomen over de cliënt. Daarbij hebben ook de medewerkers die werkzaam zijn in het notariskantoor geheimhoudingsplicht.

Indien de notaris wordt verzocht om naar de rechtbank te komen, is het niet verplicht om informatie aan de rechter te verstrekken. Een uitzondering van de geheimhoudingsplicht is dat wanneer er strafbare feiten zijn gepleegd, de notaris wordt verplicht om bepaalde informatie te verstrekken. Dit wordt bepaald door de WWFT (Wet ter voorkoming van Witwassen en Financiering van Terrorisme).

Geheimhouding in de praktijk werkt vrijwel hetzelfde als in theorie, maar toch zijn er situaties waarbij het anders verloopt. Het belangrijkste is dat de notaris, en medewerkers, zich aan de geheimhoudingsplicht houden.

Voorbeeld
Jouw moeder laat bij de notaris een testament opstellen vanwege haar ziekte. Hier weten jullie als gezin niets vanaf en dit zal de notaris ook niet delen. Wanneer jouw moeder komt te overlijden, en jij bent vermeld in het testament als erfgename, dan licht de notaris jou hierover in. Wanneer jij aan de notaris zou vragen of jij jouw moeder haar testament in mag zien als zij in leven is, dan mag de notaris jou hier geen informatie over verstrekken. De notaris mag zelfs niet aangeven dat jouw moeder überhaupt een testament heeft.